parą nasyconą
Encyklopedia PWN
systemy stosowane w urządzeniach do zapisu i odtwarzania dźwięku umożliwiające uzyskanie dźwięku o wysokiej jakości;
brat Huberta. Malarz niderlandzki.
część inżynierii materiałowej dotycząca kształtowania warstwy wierzchniej materiału w celu nadania jej specyficznych właściwości, gł. antykorozyjnych, trybologicznych, mech. lub dekoracyjnych, a także fiz. (np. warstwy antyrefleksyjne lub zwiększające pochłanianie ciepła).
proces powstawania kropelek wody (skraplanie) lub kryształków lodu (resublimacja) z pary wodnej znajdującej się w powietrzu atmosferycznym;
krystalizacja
tworzenie się i wzrost kryształów (lub krystalitów);
[gr.],
energia potrzebna do utworzenia (w procesie izotermicznym) jednostkowego pola powierzchni rozdziału 2 faz (np. cieczy i jej pary nasyconej);
